یک محقق دانشگاه استنفورد اعتقاد دارد، اقدامات شدیدی که در حین وقوع کرونا در چین اعمال شده است، آلودگی هوا را کاهش داده و به طور بالقوه جان ده ها هزار نفر را نجات داده است. مارشال بورک، استادیار گروه علوم زمین دانشگاه استنفورد، می گوید: کیفیت بهتر هوا می تواند از مرگ تدریجی 50،000 تا 75،000 نفر جلوگیری کند.
بورک در سایت G-Feed که در آن دانشمندان در مورد رابطه بین جامعه و محیط زیست تحقیق می کنند، نوشت: “کاهش آلودگی هوا در چین که ناشی از ایجاد اختلال در فعالیت های اقتصادی چین رخ داد، احتمالاً جان انسانها را بیست برابر بیشتر از تعداد کشته شدگان ناشی از ویروس کرونا نجات داده است “.
اکنون ارتباط بین آلودگی هوا و مرگ زودرس به خوبی برقرار شده است. تحقیقاتی که در طول ۳۰ سال از ۶۵۲ شهر در ۲۴ کشور در شش قاره جهان انجام شده است، نشان داد که افزایش آلودگی هوا با افزایش مرگ و میر مرتبط است: هرچه میزان آلودگی بیشتر باشد ، مردم سریعتر می میرند.
درحالی که چین در زمینه مقابله با آلودگی هوا پیشرفت هایی داشته است، اما همچنان در مقایسه های جهانی رتبه ضعیفی دارد. سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که سالانه حدود ۷ میلیون نفر در معرض ذرات ریز در هوای آلوده جان خود را از دست می دهند.
به گفته وزارت اکولوژی و محیط زیست چین، میانگین روزهای پاک “روزهای هوا با کیفیت خوب” در استان ووهان، مرکز بیماری همه گیر جهانی در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، در ماه فوریه ۲۱.۵٪ افزایش یافته است .
همچنین تصاویر ماهواره ای منتشر شده توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا کاهش چشمگیر انتشار دی اکسید نیتروژن یا NO2 که توسط وسایل نقلیه ، نیروگاه ها و تأسیسات صنعتی در شهرهای بزرگ چین بین ژانویه و فوریه منتشر شده را نشان می دهد .
چین درسالهای اخیر پیشرفت چشمگیری در پاکسازی هوا داشته است. درهمین رابطه، مطالعه ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که آلودگی هوا بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ به میزان قابل توجهی در سراسر چین کاهش یافته است.
به گزارش Greenpeace و AirVisual ، در سالهای اخیر پکن از لیست ۱۰۰ شهر آلوده در آسیا خارج شده و بین سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ میزان آلودگی هوا در این شهر از متوسط آلودگی شهرهای چین ۱۰٪ کمتر شده است..
ماهواره های کنترل آلودگی هوای ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) ، کاهش قابل توجهی در میزان دی اکسید نیتروژن (NO2) در چین را تشخیص داده اند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این تغییر تا حدودی به کاهش فعالیت های اقتصادی در پی شیوع تاج ویروس کرونا مرتبط است.
بورک در حین تحقیقات خود بر روی تأثیر غلظت پایین ذرات معلق PM2.5 که هنگام تنفس می تواند وارد ریه ها و از آنجا به جریان خون وارد شود، متمرکز شد.
براساس داده های واقعی آلودگی هوا در چهار شهر چین بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ ، وی کاهش میزان آلودگی را بین ۱۵ تا ۱۸ میکروگرم بر مترمکعب هوا محاسبه کرد. بورک سپس برای جلوگیری از خطای محاسباتی، آلودگی را به ۱۰ میکروگرم بر مترمکعب کاهش داد و نتیجه گرفت که تنها افرادی که در مناطق شهری زندگی می کنند از هوای پاک بهره مند می شوند.
بورک همچنین توانست از اطلاعات المپیک ۲۰۰۸ پکن که مقامات چینی کنترل شدیدی برای آلودگی هوا اعمال می کردند ، به نتایج مشابهی دست یابد که : چین می تواند از مزایای هوای پاک بهره ببرد. در آن زمان ناسا نیز شاهد کاهش چشمگیر سطح آلودگی هوا بود.
دانشمندان تأثیر این اقدامات را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که میزان مرگ و میر زودرس در کودکان زیر پنج سال و افراد بالای ۷۰ سال را به طرز چشمگیری کاهش یافته است. تحقیقات نشان می دهد که میزان مرگ و میر ماهانه کودکان زیر پنج سال برای هر یک میکروگرم بر مترمکعب، ذرات معلق ۲.۹ درصد افزایش می یابد و این مقدار برای افراد بالای ۷۰ سال حدود ۱.۴ درصد است.
براساس تحقیقات و محاسبات بورک، دو ماه هوای تمیز ناشی از محدودیت فعالیت های عادی بدلیل شیوع ویروس، بین ۱۴۰۰ تا ۴۰۰۰ کودک زیر ۵ سال و ۵۱ هزار و ۷۰۰ تا ۷۳۰۰۰ نفر افراد بالای ۷۰ سال در چین نجات یافته و جان خود را در اثر آلودگی هوا از دست نداده اند.
وی گفت: با وجودی که هوای پاک احتمالاً جان هایی را نجات داده است، اما شیوع گسترده Covid-19 می تواند به دلیل کاهش سطح بهداشت یا مشکل در دسترسی به خدمات درمانی باعث مرگ بسیاری از افراد شود که به طور مستقیم به ویروس آلوده نشده اند.
وی ادامه داد: “آیا این بدان معناست که همه گیری این ویروس برای سلامتی مفید است؟ نه”. درعوض این بدان معناست که شیوه اقتصاد ما در زمینه این شیوع پنهانی، هزینه های بهداشتی پنهانی ای وجود دارد که برای لمس آنها باید اقدامات موثری انجام می شود.
