کنیث راگوف اقتصاددان ارشدصندوق بین المللی پول اخیرا در مصاحبه ای از وضعیت فعلی دنیا به عنوان وضعیت جنگی نام برد و گفت که دنیا در حال جنگی بزرگ برای مقابله با کرونا است. او هزینه های ناشی از شیوع ویروس کرونا در دنیا را بیشتر از بحران بازار نفت در دهه ۱۹۷۰ و بحران مالی در سال ۲۰۰۸ دانست.
به گزارش اکودام، کرونا بحرانی برای کل دنیا محسوب می شود. بحرانی که بالغ بر یک میلیون و صد نفر در دنیا را درگیر کرده است و بیش از ۵۳ هزار نفر در دنیا را به کام مرگ کشیده است. این بحران در تمام دنیا گسترده شده است و باعث شده است تا دولتها سیاست قرنطینه خانگی را برای ممانعت از شیوع ویروس در پیش بگیرند و تعطیلی بسیاری از فعالیتهای اقتصادی، بسته شدن مرزها و توقف پروازهای خارجی و داخلی را در دستور کار قرار دهند. وضعیتی که یادآور سالهای جنگ در کشورهایی است که درگیر این بحران بوده اند.
به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان و اقتصاددانان از این بحران به عنوان جنگی خانمان سوز در دنیا نام می برند. سی ان بی سی مصاحبه ای با کنیث راگوف اقتصاددان ارشد صندوق بین المللی پول و استاد دانشگاه هاروارد انجام داده است و از او در مورد سیاستهای مناسب در مواجهه با این بحران سوال کرده است. متن کامل این مصاحبه را در این جا می بینید:
در طول تاریخ بحران های زیادی در دنیا ایجاد شده است. به نظر شما بحران اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا در دنیا با کدامیک از بحران های قبلی قابل مقایسه است؟
به نظر من با هیچ یک از بحران ها نمی توان آن را مقایسه کرد زیرا ابعادی بسیار وسیع تر و بزرگتر از بحران های قبلی دارد. شاید نزدیک ترین بحران به بحران کنونی وضعیتی است که دنیا در جریان رکود بزرگ سال ۱۹۳۰ میلادی تجربه کرده است زیرا مساله ای جهانی بود نه اینکه یک یا چند منطقه خاص درگیر این بحران باشند. وضعیت کنونی ترکیبی از بحران ایجاد شده در بازار نفت در دهه ۱۹۷۰ میلادی و بحران مالی سال ۲۰۰۸ میلادی است با این تفاوت که کل دنیا را درگیر کرده است و نیاز به همکاری کل دنیا برای حل کردن بحران دارد.
شما از این بحران به نام جنگ نام می برید. به نظر شما مبارزه با ویروس کرونا به جنگی در سطح جهان تبدیل شده است و آیا عوارض جنگ را دارد؟
قطعا همین طور است. ویروس کرونا جان انسانها را هدف قرار داده است، هزینه های زیادی به اقتصاد کشورها تحمیل کرد و کشورها را از مسیر عادی خود خارج کرد. اینها همان کارهایی است که جنگ ها انجام می دهند. هم اکنون دنیا در جنگی بزرگ با ویروس کرونا قرار دارد. جنگی جهانی و بسیار مخرب و هرچه دولتها هماهنگ تر با هم باشند و به هم برای مقابله با شیوع این ویروس بیشتر کمک کنند، امکان پیروزی در این جنگ بیشتر می شود و هزینه های آن نیز کمتر خواهد شد.
در بسیاری از کشورها سیاستهایی برای مقابله با اثرات اقتصادی ناشی از انتشار ویروس و تعطیلی نسبی اقتصاد اجرا شده است. آیا اجرای این سیاستها می تواند کارایی داشته باشد یا اینکه شما سیاستهای دیگری را پیشنهاد می کنید؟
کشورهای صنعتی در این زمینه خوب عمل کرده اند. تزریق های بزرگ مالی به اقتصاد برای مقابله با سقوط بازارها امری ضروری است . هرچند هزینه زیادی را به دولتها وارد می کند ولی باید در نظر داشت که این بهترین سیاستی است که می توان اجرا کرد. البته در بسیاری از کشورها بانکهای مرکزی در این زمینه وارد شده اند و سیاستهای تسهیل کننده مالی را دوباره اجرا کردند تا از تشدید بحران در بازارهای مالی بکاهند که سیاستی مطلوب است. اما مشکل اینجاست که همه کشورها در این مسیر همسو نیستند و در بسیاری از کشورهای دنیا از قبیل ایتالیا تزریق مالی به اندازه کافی انجام نمی شود. به نظر من بازارهای در حال گذار و کشورهای در حال توسعه هم در این زمین موفق عمل نکرده اند و بعد از پایان دوره همه گیری ویروس کرونا اقتصاد این کشورها زمین گیر خواهد شد. از جمله این کشورها می توان به برزیل و هند و شیلی اشاره کرد که یا بسته های حمایتی ارایه نکرده اند یا بسته های ارایه شده توسط آنها متناسب با بزرگی مشکل نیست.
پیشتر در مورد افزایش بدهی های دولتی و افزایش کسری بودجه دولتی در امریکا و دیگر کشورهای صنعتی صحبت کرده بودید و این معضل را نیز جهانی می دانستید. به نظر شما در شرایط فعلی باید به مساله بدهی های دولتی توجه داشت یا اینکه فارغ از تاثیر تزریق به اقتصاد روی افزایش بدهی های دولتی باید اجرای این سیاست را ادامه داد؟
افزایش بدهی های دولتی در دنیا مشکلی جدی است و در سال ۲۰۱۹ این مشکل به اوج خود رسید. امریکا بدهکارترین دولت دنیا است و به دلیل چاپ پول برای حل مشکلات مالی، مدام بر میزان بدهی های این کشور اضافه می شود. افزایش بدهی های دولتی و افزایش کسری بودجه مانعی بزرگ در اجرای طرح های حمایتی در کشورها است ولی این مشکلی است که در شرایط عادی وجود دارد نه در شرایطی مانند بحران کنونی. در وضعیت فعلی اولویت دنیا تغییر کرده است.
به نظر من در شرایط فعلی نباید به هیچ مساله ای جز حمایت از اقتصاد در برابر عوارض اقتصادی ناشی از شیوع کرونا توجه کرد. این چالش امروز دنیا است و بسیار جدی است. دنیا باید با تزریق به اقتصاد مانع از تشدید رکود و تکرار تجربه تلخ دهه ۱۹۳۰ میلادی شود و حل معضل افزایش بدهی های دولتی در دنیا را به آینده موکول کند.
