سرپرست فرمانداری شهرستان لنجان گفت: براساس گزارشات ارائه شده از سوی کارشناسان بخش دام و طیور در کنار دیگر صنایع بزرگ شهرستان نقش مهمی در حوزه اقتصاد و تولید ایفا می کنند و سالانه ۵۴ هزار و ۷۲۱ تن شیرخام و دو هزار و ۲۰۰ تن گوشت قرمز در این شهرستان تولید می شود.
خدامرادصالحی در نشست بررسی مسائل و مشکلات دام و طیور لنجان با اشاره به دستاوردها و ظرفیت های بی شمار بخش کشاورزی ایران، اظهار کرد: بسیاری از کشاورزان بر این باور هستند که رونق بخش کشاورزی و زیر مجموعه های ان یعنی بخش دام و طیور می تواند عمده مشکلات اقتصادی کشور را پوشش دهد برهمین اساس دولتمردان حساب ویژه ای روی توسعه این بخش باز کرده اند.
وی افزود: با سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی سال هاست ایران به نقطه خود اتکایی و بی نیاز از سایر کشورها رسیده است و از جمله این صنایع صنعت دام و طیور کشور است که با همت تولیدکنندگان آن، به اقتصاد مقاومتی جامع عمل پوشانده و ایران را بی نیاز از واردات مرغ و تخم مرغ نموده است.
سرپرست فرمانداری شهرستان لنجان تصریح کرد: امروز شش تعاونی دام و طیور بخش خصوصی در شهرستان لنجان مشغول فعالیت هستند که بیش از هشت هزار و ۵۰۰ نفر زیر مجموعه آنان بوده و مشغول به فعالیت هستند.
وی ادامه داد: براساس گزارشات ارائه شده از سوی کارشناسان بخش دام و طیور در کنار دیگر صنایع بزرگ شهرستان نقش مهمی در حوزه اقتصاد و تولید ایفا می کنند و سالانه ۵۴ هزار و ۷۲۱ تن شیرخام و دو هزار و ۲۰۰ تن گوشت قرمز در این شهرستان تولید می شود.
صالحی توجه به پروژه های اولویت دار و برنامه های رونق تولید ملی و اشتغال را در شهرستان لنجان لازم و ضروری دانست و اضافه کرد: با توجه به ظرفیت موجود در شهرستان لنجان در حوزه دام و طیور رفع مشکلات تولیدکنندگان این حوزه یکی از مهمترین وظایف مسئولان دستگاه های اجرایی شهرستان دانست به شمار می آید و قطعاً با اتحاد و همدلی همه جانبه دستگا ه های ذیربط میتوان اشتغال پایدار را در این شهرستان رقم زد.
وی عنوان کرد: عوامل و فعالیتهای مؤثر در افزایش تولید حوزه دام و طیور شامل بهسازی و نوسازی و تجهیز سالنهای پرورشی، بهینهسازی تأسیسات، تجهیزات و جایگاه طیور، اصلاح ساختار کسب و کار صنعت دام و طیور به صورت زنجیرهای، افزایش بهرهوری و افزایش عملکرد در واحد سطح از طریق به روز رسانی واحدهای تولیدی و فعالسازی واحدهای نیمه فعال و غیرفعال به وسیله تأمین نقدینگی و تجهیز و نوسازی بوده است که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.