خاوازی، وزیر جهاد کشاورزی گفت: بخش کشاورزی در فرآیند رشد و توسعه خود نیازمند تحولات عمیق در نوع و میزان استفاده از عوامل اصلی تولید است.
به گزارش بازار به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، کاظم خاوازی وزیر جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران در سی و پنجمین کنفرانس منطقه ای آسیا و اقیانوسیه فائو که به صورت مجازی در حال برگزاری است، با بیان این که سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، نقشی به‌سزا در کاهش فقر و افزایش امنیت غذایی در کشورهای عضو دارد، خاطرنشان کرد: در دنیای امروز نمی توان نقش و توان همکاری‌های بین المللی را برای جلوگیری از بحران‌های اقلیمی و اجتماعی و همچنین افزایش ضریب امنیت غذایی نادیده گرفت. کشورهای عضو این سازمان با ایجاد همگرایی در زمینه‌های مورد علاقه توانسته‌اند سهم مهمی از مسئولیت بین المللی خود را در قالب همکاری‌های چند جانبه بجا بیاورند. وجود مراکز تخصصی در مجموعه سازمان گواه مهمی بر این مدعا است.
وی با اشاره به برخی چالش های بخش کشاورزی ایران، تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی و مخاطرات مرتبط با آن، راهبردهای سازگاری نظیر تغییر فصل کشت، تغییر ارقام زراعی، استفاده از فناورهای نوین، انتقال کشت از فضای باز به فضای بسته، محدود کردن کشت برخی از محصولات همانند برنج در برخی از مناطق جغرافیایی، افزایش حجم آب ذخیره شده سالانه از طریق اجرای عملیات آبخیزداری، کنترل فرسایش خاک، کنترل رسوب و همچنین افزایش تولید علوفه را اتخاذ کرده است.
متن سخنان کاظم خاوازی وزیر جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران در سی و پنجمین کنفرانس منطقه ای آسیا و اقیانوسیه فائو به این شرح زیر است:
جناب آقای رییس
جناب آقای مدیر کل
عالیجنابان
خانم‌ها و آقایان
در ابتدا فرصت را مغتنم می‌شمارم و به نمایندگی از طرف جمهوری اسلامی ایران مراتب سپاس و قدردانی خود را به دولت بوتان به خاطر میزبانی شایسته این نشست ابراز می دارم. همچنین مراتب سپاس خود را از میزبان محترم، وزیر کشاورزی بوتان و مدیرکل محترم سازمان سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) اعلام می دارم و خشنودم که در جمع وزرای محترم کشاورزی کشورهای شرکت کننده در سی و پنجمین کنفرانس منطقه ای آسیا و اقیانوسیه حاضر هستم.
عالیجنابان،
روندهای کلان جهانی به خصوص تغییرات اقلیمی، فعالیت های کشاورزی و روستایی ما را متاثر ساخته و موجب آسیب پذیری آن شده است. از جمله پیامدهای تغییرات اقلیمی و مخاطرات مرتبط با آن که در سال های اخیر مواجه بوده ایم، فرسایش خاک و فرونشست زمین، گرد و غبار و شن های روان، بیابان زایی، آتش سوزی جنگل ها و مراتع، سیل، سرمای زودرس، بروز و افزایش هجوم آفات بویژه ملخ صحرایی بوده است. در این راستا جمهوری اسلامی ایران راهبردهای سازگاری نظیر تغییر فصل کشت، تغییر ارقام زراعی، استفاده از فناورهای نوین، انتقال کشت از فضای باز به فضای بسته، محدود کردن کشت برخی از محصولات همانند برنج در برخی از مناطق جغرافیایی، افزایش حجم آب ذخیره شده سالانه از طریق اجرای عملیات آبخیزداری، کنترل فرسایش خاک، کنترل رسوب و همچنین افزایش تولید علوفه را اتخاذ کرده است. با این حال مقابله با مشکلات مذکور مستلزم بهره گیری از ظرفیت ها و همکاری‌های علمی، فنی، مشاوره‌ای و اجرایی بین المللی و منطقه‌ای است و امید می‌رود این نشست در این راستا قدم‌های لازم را بردارد.
عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) دارای نقشی به‌سزا در کاهش فقر و افزایش امنیت غذایی در کشورهای عضو است. در دنیای امروز نمی توان نقش و توان همکاری‌های بین المللی را برای جلوگیری از بحران‌های اقلیمی و اجتماعی و همچنین افزایش ضریب امنیت غذایی نادیده گرفت. کشورهای عضو این سازمان با ایجاد همگرایی در زمینه‌های مورد علاقه توانسته‌اند سهم مهمی از مسئولیت بین المللی خود را در قالب همکاری‌های چند جانبه بجا بیاورند. وجود مراکز تخصصی در مجموعه سازمان گواه مهمی بر این مدعا است. همانگونه که قبلا نیز گفتم تغییرات اقلیمی، بروز خشکسالی، فرسایش خاک، نوسانات قیمتی، بروز جنگ و سیاست‌های سلطه‌گرایانه قدرت‌های جهانی و پدیده نوظهور کویید ۱۹ به بروز ناامنی و تشدید توسعه نیافتگی در مناطقی از جهان دامن زده است. سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) با تکیه بر دیدگاه‌های مشترک می تواند به خنثی کردن سیاست‌های توسعه طلبانه و همچنین توسعه معیشت در کشورهای عضو کمک درخور و به سزایی نماید.
عالیجنابان، خانم ها و آقایان
بخش کشاورزی در فرآیند رشد و توسعه خود نیازمند تحولات عمیق در نوع و میزان استفاده از عوامل اصلی تولید می باشد. لزوم بکارگیری فنآوری های مدرن و کم هزینه با در نظر گرفتن مسئله اشتغال روستائیان، جایگزینی نیروی کار مسن، کم سواد و ریسک‌گریز به جای نیروی کار متخصص، تلفیق تولید و تجارت کشاورزی، مدیریت آثار مخرب تغییرات اقلیمی، جلوگیری از مهاجرت های گسترده روستائیان و کنترل فقر و گرسنگی، همگی تحت تاثیر دو عامل کلیدی یعنی مدیریت و سرمایه گذاری قرار دارند. اقتصادی کردن فعالیت های کشاورزی و افزایش سودآوری آن مستقیما تابع سطح بهره وری عوامل تولید مورد استفاده می باشد. عقب ماندگی تاریخی بخش کشاورزی در استفاده از سرمایه در قیاس با بخش صنعت و خدمات آثار خود را به شکل توسعه نیافتگی و کمتر توسعه یافتگی بخش کشاورزی نشان داده است. در این راستا به منظور بهره برداری از ظرفیت های سرمایه گذاری در بخش کشاورزی منطقه آسیا و اقیانوسیه باید دو رویکرد درون منطقه‌ای و برون منطقه‌ای مورد توجه قرار گیرد. منشاء حجم گسترده ای از جریان سرمایه‌گذاری خارجی در جهان مربوط به قاره آسیا و اقیانوسیه است. از این رو توجه ویژه به انجام سرمایه گذاری در بخش کشاورزی کشورهای این منطقه می تواند تامین‌کننده بخش عظیمی از نیاز های سرمایه ای این بخش باشد. بررسی جریان خروج سرمایه در سطح جهانی بیانگر وجود ظرفیت های عظیمی برای بهره مندی کشورهای مختلف از این منابع مالی عظیم می باشد و به نظر می رسد کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه از طریق یک برنامه‌ریزی جامع مشترک می‌توانند بسترهای لازم برای جذب و هدایت سرمایه‌های خارجی را برای بخش کشاورزی خود فرآهم نمایند.
خانم ها و آقایان
امروزه کشاورزان با چالش‌های زیادی مواجه هستند، تولید بیشتر و بهتر با مصرف کمتر منابع، قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه درحالی‌که مشکلات زیست‌محیطی کمتری ایجاد کند و همه این‌ها با توجه به تغییرات آب‌وهوایی و بازارهای نوظهور، قسمتی از چالش‌های کشاورزی هستند. فناوری‌های دیجیتال می‌توانند به حل این چالش‌ها کمک کنند. کمک به کشاورزان برای تولید غذای بیشتر به روشی راحت‌تر، آنالیز الگوهای آب‌وهوا و تنوع زیستی، استفاده از حس‌گرها برای حیوانات اهلی، ابزارهای بررسی دقیق وضعیت خاک و گیاهان، هواپیماهای بدون سرنشین برای از بین بردن علف‌های هرز، مدیریت مناسب در کاهش نیاز به سموم و مواد شیمیایی مضر و اینترنت اشیاء که همه بخش‌های زنجیره ارزش را به هم متصل می‌کنند. فناوری‌های جدید قابلیت ردیابی مواد غذایی از مزرعه تا سفره را فراهم می‌کنند. کشاورزان و مدیران بخش کشاورزی می‌توانند بر اساس نیازهای روزافزون مشتریان، محصولات غذایی را سفارشی‌تر و خاص‌تر تولید کنند. علاوه بر این، فناوری‌های دیجیتال می‌توانند به کارآمد کردن و متناسب‌سازی طرح‌هایی که سیاست پژوهان تهیه می‌کنند نیز کمک کنند. سیستم‌های ماهواره‌ای برای افزایش کارایی تولید است. نظارت و تجزیه و تحلیل داده‌های کشاورزی به‌وسیله سیستم‌های حسگر می‌تواند در مدیریت آبیاری برای محصولاتی که آب زیادی مصرف می‌کنند، استفاده شود. با بهره‌گیری از این انواع فناوری‌های اشاره شده، کشاورزی پایدار تحقق می‌یابد.
عالیجنابان
در پایان با تشکر مجدد از میزبانی شایسته این نشست، ضمن آرزوی سلامتی برای همه حاضرین مراتب قدردانی خود را از جانب دولت جمهوری اسلامی ایران تقدیم می کنم.
