آتش‌زدن بقایای محصولات و کاه و کلش کشاورزی، سنتی غیرعلمی و اقدامی غیرقانونی است که سیمای ناخوشایند طبیعت را به تصویر می‌کشد، خاک را عقیم و کم‌توان می‌کند و گاه مقدمه‌ای برای به آتش‌کشیدن جنگل و سرمایه‌های طبیعی می‌شود.
به گزارش اکودام به نقل از ایرنا ; هرساله بخش زیادی از زمین های کشاورزی به دلیل سوزاندن کاه و کلش طعمه حریق می شود، زبانه هایی که عمدی و یا از روی ناآگاهی باهدف آماده سازی زمین برای آغاز فصل کشت بر دل طبیعت میافتد، بوی شالی سوخته و دود غلیظی که بر آسمان چنگ می اندازد، در نهایت زمینی بی رمق برجای می گذارد که باید برای کشت دوم آماده شود.
به گفته حامیان محیط زیست، آتش زدن پس چر زراعت توسط کشاورزان که از آن به عنوان جارسوزی نیز یاد می شود، بالاترین عامل موثر در آتش سوزی ها با شروع فصل گرما محسوب می شود.
اقدامی که توان خاک را کم می کند و می تواند مقدمه ای برای یک آتش سوزی گسترده شود تا جایی که این زبانه ها را بر دل جنگل بیفکند.
حال که از سوی سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه از رسانه ها، خبرگزاری ها و مطبوعات به عنوان یکی از راهکارها برای اطلاع رسانی در زمینه جرم شناخته شدن جارسوزی مزارع یاد شده و از سوی دیگر این عمل ناصواب به کشاورزان ابلاغ شده باز هم کشاورزانی وجود دارندکه همچنان به این اقدام غیرقانونی ادامه می دهند.
برخی کشاورزان با آتش زدن پس چر مزارع، به دنبال سود بیشتر از دل زمین هستند و برخی دیگر این امر را تنها راهکار برای کشت دوم می دانند و از راه های جایگزین بی اطلاعند و معتقدند تنها راهکار برای کنترل آفات و علف‌های هرز، پاک شدن سریع زمین از بقایای گیاهان قبلی است و موجب تسهیل در عملیات شخم زنی می شود.
این در حالی است که از نظر علمی به اثبات رسیده که آتش زدن پس چر و کلش محصولات کشارزی خسارات جبران ناپذیری برای خاک و موجودات زنده به همراه دارد و برای کشت در سال های آینده آسیب رسان خواهد بود.
این اقدام که سهم بزرگی در ایجاد منظره ای ناخوشایند از طبیعت و آلوده کردن هوا دارد باعث از بین رفتن موادمغذی خاک هم می شود.
با اندکی آموزش پایدار و بالارفتن بینش و آگاهی، کشاورزان خواهند آموخت که از کاه و کلش می توانند در چرخه های دیگر تولید استفاده کنند، چنانچه برای کاهش این کار به ترویج کشاورزی حفاظتی در استان نیز اقدام شده است.
استفاده از پس چر مزارع برای خوراک دام برای کشاورزان سودرسان است وجود این بقایا علاوه براینکه افزایش موادآلی خاک را به همراه دارد می تواند در تولید کمپوست، ورمی کمپوست و قارچ نقش داشته باشد و در تهیه صنایع تبدیلی کاربرد دارد.
از سوی دیگر بدیهی است که استفاده مناسب از ماشین آلات برای مدیریت بقایای گیاهی، به کار بردن تناوب زراعی صحیح و استفاده مناسب از سموم جایگزین بهتر از آتش زدن پس پر مزارع تلقی می شود و افزایش کیفیت محصول را به همراه دارد که همه این امور در گرو بالارفتن آگاهی کشاورزان برای حفظ کاه و کلش خاک می باشد و در این بین استفاده از نظر و تجارب مشاوران توانمند کشاورزی اولویت دوچندان دارد.
استان کرمانشاه ۲ میلیون و ۴۹۹ هزار هکتار مساحت دارد که ۷۰ درصد آن را عرصه‌های منابع طبیعی با بیش از ۵۲۷ هزار هکتار جنگل و یک میلیون و ۱۹۲ هزار هکتار مرتع تشکیل داده است.
در این استان سه منطقه حفاظت شده شامل منطقه حفاظت شده بیستون که ۵۴ هزار هکتار است، بوزین و مره‌خیل در پاوه ۲۳ هزار هکتار و قلاجه هم حدود ۴۳ هزار هکتار است.
۹۵۰ هزار هکتار مزارع کشاورزی و باغ نیز در استان کرمانشاه وجود دارد.
