به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که دماهای شدید، توفان‌ها و سایر رویدادهای خطرناک آب و هوایی همگی در افزایش خطر بیماری قلبی و مرگ ناشی از مشکلات قلبی نقش دارند.
«دروو کازی»، محقق مرکز پزشکی بوستون، گفت: «تغییر آب و هوا در حال حاضر بر سلامت قلب و عروق در سراسر جهان تأثیر منفی گذاشته است. برای کاهش خطرات قلبی عروقی مرتبط با تغییرات آب و هوایی، به ویژه در میان آسیب پذیرترین جمعیت، اقدام فوری لازم است.»
به گفته محققان، در طول قرن گذشته، میانگین دمای جهانی بیش از ۲ درجه فارنهایت افزایش یافته است. این روند منجر به تغییرات طولانی مدت در الگوهای آب و هوا، بالا آمدن سطح دریاها و اختلال در اکوسیستم شده است.
محققان خاطرنشان کردند که گرم‌ترین ۱۰ سال ثبت شده در دهه گذشته اتفاق افتاده است.
برای این بررسی، محققان داده‌های نزدیک به ۵۰۰ مطالعه قبلی انجام شده بین سال‌های ۱۹۷۰ و ۲۰۲۳ را ارزیابی کردند.
همه این مطالعات به ارتباط بین سلامت قلب و پدیده‌های آب و هوایی، از جمله دمای شدید، دود ناشی از آتش سوزی، آلودگی اُزن، نفوذ آب شور و رویدادهایی مانند توفان، گرد و غبار و خشکسالی پرداختند.
آنها دریافتند که سلامت قلب افراد مسن، گروه‌های اقلیت و فقرا به طور نامتناسبی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند.
آنها همچنین دریافتند که خطر سلامت قلب ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی می‌تواند ماه‌ها یا سالها پس از خطر اولیه ادامه داشته باشد.
به عنوان مثال، محققان خاطرنشان کردند که خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی تا یک سال پس از توفان سندی که تنها در شهر نیویورک در سال ۲۰۱۲ حدود ۲۰ میلیارد دلار خسارت وارد کرد، همچنان بالا بود.
علاوه بر این، برخی رویدادها مانند آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌توانند خطرات گسترده‌ای را برای مردم صدها مایل دورتر از رویداد واقعی ایجاد کنند. مطالعات نشان داده است که دود آتش سوزی خطر ایست قلبی و سایر مشکلات سلامت قلب را افزایش می‌دهد.
کازی راه‌هایی را که تغییرات آب و هوایی می‌تواند بر سلامت قلب تأثیر بگذارد را مشخص کرد:
• گرمای شدید باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود
• دود آتش سوزی می‌تواند باعث التهاب سیستمیک شود
• بلایای طبیعی باعث ناراحتی روانی می‌شود
• توفان و سیل می‌تواند مراقبت‌های بهداشتی مردم را مختل کند
محققان افزودند، باید تحقیقات بیشتری برای ارزیابی خطر سلامت قلب ناشی از تغییرات آب و هوایی در کشورهای فقیرتر انجام شود، جایی که مردم ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
