ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای کاهش التهاب و درد مصرف میشود. مصرف این قرص در میان ورزشکاران استقامتی و نیز بین زنان بهویژه برای جلوگیری از دردهای قاعدگی شایع است.
ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای کاهش التهاب و درد مصرف میشود. مصرف این قرص در میان ورزشکاران استقامتی و نیز بین زنان بهویژه برای جلوگیری از دردهای قاعدگی شایع است.
به گزارش اکودام به نقل از روزنامه جام جم ،اما ایبوپروفن آنقدرها هم که تصور میشود بیخطر نیست؛ درصورتی که هرکدام از شرایط زیر را دارید در مصرف ایبوپروفن احتیاط کنید.
مشکلات قلبی:
مصرف ایبوپروفن با افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی ارتباط دارد.مطالعهای که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، نشان داد خطر حمله قلبی در افرادی که به مدت یک هفته یا بیشتر به طور روزانه ایبوپروفن مصرف کنند، ۲۰ تا ۵۰ درصد بیشتر است.
کسانی که در معرض بیماری قلبی هستند و نیز افرادی که داروی فشار خون مصرف میکنند هم باید در مصرف ایبوپروفن احتیاط کنند.
داروهای ضدانعقادی:
مصرف ایبوپروفن در کنار داروهای ضد انعقاد خون میتواند منجر به افزایش قابل توجه عوارض خونریزی شود. اگر از این داروها استفاده میکنید، در مورد امکان مصرف سلکوکسیب که احتمال تحریک خونریزی آن کمتر است، با پزشکتان صحبت کنید.
مشکلات گوارشی:
داروهای غیراستروئیدی، روده و معده را تحریک و با کاهش جریان خون در این مناطق، توانایی آنها در بازسازی خود را مختل میکنند. اگر مشکلات گوارشی مانند بیماری التهاب روده دارید، از مصرف ایبوپروفن اجتناب کنید.
بارداری:
مطالعات نشان داده داروهای غیراستروئیدی خطر سقط جنین را در اوایل بارداری و همچنین خطر نقایص قلبی را در سه ماهه سوم افزایش میدهد.
یک مطالعه دیگر ارتباط بین مصرف ایبوپروفن در سه ماهه اول بارداری را با کاهش باروری نشان داد. مصرف این قرص در حین وضع حمل نیز ایده بدی است، زیرا میتواند منجر به خونریزیهای طولانی شود.
عفونت ادراری:
هرچند برخی معتقدند داروهای غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن میتوانند برای درمان عفونتهای ادراری مورد استفاده قرار بگیرد، اما عده دیگری معتقدند این داروها هیچ تاثیری در بهبود این مشکل ندارند.
براساس برخی مطالعات، زنانی که ایبوپروفن را برای کمک به بهبود عفونت ادراری مصرف کردهاند، به طور متوسط سه روز دیرتر از سایر بیماران بهبود یافتهاند.
آسم:
مبتلایان به آسم باید از مصرف داروهای غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن خودداری کنند.دلیلش این است که این داروها با مهار آنزیمی کار میکند که به نوبه خود تولید پروستاگلاندینها را – که بهبوددهنده علائم آسم است – کاهش میدهد. اختلال در تولید پروستاگلاندینها هنگامی که از علائم آسم رنج میبرید، علائم شما را تشدید میکند. درواقع مصرف ایبوپروفن در بیماران مبتلا به آسم میتواند با منجر شدن به برونکواسپاسم یا انقباض ناگهانی راههای تنفسی به یک مشکل تهدیدکننده زندگی تبدیل شود.