به گزارش خبرنگار مهر، علی لشگری عضو جامعه صنعت کفش ایران و عضو اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران اظهار کرد: مجموعه صنعت کفش ایران، حدود ۱۲ هزار واحد تولیدی-صنعتی و صفی دارای شناسنامه و ۵۰ هزار واحد شبکه توزیع کیف و کفش در سراسر کشور داریم. تقریباً بالغ بر ۹۵ درصد تعداد واحدهای تولیدی ما، واحدهای تولیدی صنفی زیر ۵۰ نفر شاغل هستند؛ این بدان معناست که عمده تولید صنف ما، توسط واحدهای خُرد و کوچک صورت می‌گیرد و طبیعتاً حمایت و توجه بیشتر مسئولان را می‌طلبد.
وی افزود: در بخش تولید، بر اساس آمار میدانی (نه بر اساس آمار دقیق)، واحدهای صنفی- صنعتی ما تولید کردند، در سال گذشته حدود ۲۷۰ میلیون زوج انواع پاپوش (کفش‌های عمومی تا کفش‌های تخصصی / انواع گروه‌های پاپوش) تولید شد.
لشگری اعلام کرد: ما به لحاظ رتبه تولید در دنیا، در جایگاه ۱۲ دنیا ایستاده‌ایم. اما اگر آمار واقعی واحدهای صنفی را اضافه کنیم، رتبه هشتم دنیا به لحاظ میزان تولید را داریم؛ به لحاظ مصرف نیز جزو ۲۰ کشور اول دنیا هستیم. به لحاظ صادرات نیز، متوسط صادرات (طی پنج- شش سال گذشته) متوسط سالیانه ۱۰۰ میلیون دلار صادرات انواع کفش داشته‌ایم. در سال ۹۰، هیجده هزار تن کفش به ارزش ۱۵۰ میلیون دلار صادر شده در حالی که در سال گذشته ۴۷ هزار تن کفش به ارزش ۹۷ میلیون دلار صادر شده است.
وی اضافه کرد: در بحث واردات نیز به دلیل اینکه از سال ۱۳۹۷، واردات انواع کفش ممنوع اعلام شد، طبیعتاً آمار واردات روند نزولی داشته است؛ اما طبق آخرین آماری که کشورهای خارجی اعلام کرده‌اند، سال گذشته، ۴۵ میلیون دلار کفش به صورت غیرقانونی وارد کشور شد.
لشگری بیان کرد: یکی از دلایل افت صادرات کاهش ارز ریال در برابر ارزهای خارجی بوده همچنین سیاست‌های ارزی و پولی بانک مرکزی و نحوه تسعیر نرخ ارز نیز باعث شده انگیزه‌ای برای صادرات کفش توسط تولید کنندگان وجود نداشته باشد. از سویی دیگر تولید کنندگان مواد اولیه را با ارز ۶۰ هزار تومانی تهیه می‌کنند اما باید ارز حاصل از صادرات را در تالار دوم عرضه کنند که نرخی بسیار پایین‌تر از ۶۰ هزار تومان دارد و لذا همین مساله انگیزه صادرات را از تولیدکنندگان این بخش گرفته است. بر این اساس پدیده‌ای به نام قاچاق صادرات شکل گرفته و صادرکنندگان ما کالاهای خود را به صورت ریالی عرضه می‌کنند.
عضو اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران در ادامه به موضوع گران‌تر بودن قیمت کفش‌های ایرانی نسبت به سایر تولیدات کشورها از جمله چین، تصریح کرد: علت این موضوع عقب ماندن ما از تکنولوژی‌های روز دنیا است؛ علاوه بر مشکلات ناشی از تحریم‌ها، امکان انتقال پول هم وجود ندارد؛ بنابراین به راحتی نمی‌توانیم از دستاوردهای روز دنیا استفاده کنیم، این در حالیست که در گذشته متخصصان ایتالیایی و خارجی وارد کشور می‌شدند و آموزش‌های لازم ارائه و تجهیزات خریداری می‌شد اما اکنون ایتالیا این ارتباط را قطع کرده است و اینجا نمی‌آیند.
رسول شجری رئیس اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران نیز در این نشست اظهار کرد: صنعتگران و تولید کنندگان کفش، کیف، چرم و صنایع وابسته از استان‌های مختلف کشور و دیگر کشورهای جهان از ۲۹ مرداد تا یکم شهریورماه در یازدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت، کیف، کفش چرم و صنایع وابسته (mpex۱۳) گردهم می‌آیند تا جدیدترین تولیدات و خدمات خود را ارائه و در معرض دید علاقمندان قرار دهند.
وی در رابطه با مشکل تأمین مواد اولیه و ماشین‌آلات که در گذشته وجود داشت، اظهار کرد: با توجه به مشکلاتی که در تهیه ارز وجود داد، اما امروزه، به سبب اینکه تولیدات ما در سطح گذشته، شرایط خاصی را دارد، چندان مشخص و قابل توجه نیست اما در بحث مواد اولیه همچنان مشکلات را داریم؛ البته بنابر وجود مشکلاتی نظیر تورم و تأمین ارز ماشین‌آلات و … تولید نسبت به سال‌های گذشته افت خود رانشان می‌دهد.
رئیس اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران گفت: در مورد ماشین‌آلات هم مصوبه خرید این ماشین‌آلات را از مجلس گرفته‌ایم. در رابطه با ماشین‌آلات مستعمل که در ادامه تولید بسیار مؤثر است، هنوز به صورت کامل با واردات موافقت نشده و صرفاً به واحدهای تولیدی اجازه واردات داده می‌شود که این امر، منجر به مشکلات تولیدکنندگان انبوه ما شده است؛ بنابراین درخواست ما از دولت جدید این است که به تجار و کسانی که تاجر امین هستند و از سوی تشکل‌ها معرفی می‌شوند، امکان واردات داده شود تا بتوانیم خدمات بیشتری را به واحدهای تولیدی خود برسانیم.
گفتنی است یازدهمین نمایشگاه بین المللی، کیف، کفش چرم و صنایع وابسته با حمایت اتاق اصناف ایران، اتاق اصناف تهران و همچنین با همکاری انجمن صنایع چرم ایران، اتحادیه چرم و لوازم کفش، اتحادیه کفاشان دست دوز، اتحادیه سراجان، اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی و جامعه مدیران و متخصصان صنعت کفش ایران برگزار می‌شود.
