شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در زنان، سرطان سینه (پستان) و در مردان سرطان پروستات است. با توجه به افزایش میانگین سن جامعه، شیوع سرطان پروستات بیشتر هم شده است. مهم‌ترین عامل بروز این بیماری، افزایش سن است.
شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در زنان، سرطان سینه (پستان) و در مردان سرطان پروستات است. با توجه به افزایش میانگین سن جامعه، شیوع سرطان پروستات بیشتر هم شده است. مهم‌ترین عامل بروز این بیماری، افزایش سن است.
به گزارش اکودام به نقل از روزنامه جام جم ،از علل زمینه‌ساز دیگر می‌توان به سابقه خانوادگی سرطان پروستات اشاره کرد. نکته جالب در مورد این بیماری این است که تا قبل از مراحل انتهایی و پیشرفته، معمولا علامت خاصی ندارد. با توجه به شیوع بالا و بی‌علامت بودن آن در مراحل اولیه، تلاش سیستم درمان بر این است که این بیماری را در مراحل اولیه کشف کنیم.
به همین خاطر یک پروتکل تشخیصی برای این بیماری تعیین شده، به این ترتیب که باید بعد از ۴۵ سالگی، به‌صورت سالانه آزمایش تشخیصی PSA یا همان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات در همه مردان اندازه‌گیری شود. براساس جواب این آزمایش و عدد PSA، سن بیمار و حجم پروستات در معاینه و سونوگرافی، ریسک وجود سرطان تعیین‌شده و در صورت لزوم ام‌آرآی از لگن و بیوپسی و نمونه‌برداری از پروستات انجام شود.در صورت اثبات وجود سرطان در نمونه پروستات، اقدام بعدی، تعیین روش درمان این بیماری است.
در صورت اثبات بیماری چه راه‌های درمانی وجود دارد؟
با توجه به ماهیت این بیماری که در اغلب موارد سیر آهسته و پیشرفت کند دارد، راه‌های درمانی و روش‌های برخورد متفاوتی وجود دارد:
در موارد پیشرفته و با درگیری غدد لنفاوی و متاستاز، راه درمانی اغلب به هورمون‌درمانی و شیمی‌درمانی ختم می‌شود. ولی در مواردی که بیماری موضعی است و در مراحل اولیه کشف شده، روش‌های درمانی می‌تواند شامل جراحی، رادیوتراپی موضعی و حتی پیگیری بیماری بدون درمان قطعی باشد.
در صورتی که سن فرد مبتلا بالا و تومور دارای ویژگی‌های آزمایشگاهی قابل قبول باشد، می‌توان صرفا با معاینه و آزمایش و نمونه‌برداری دوره‌ای بیماری را پیگیری و از مداخله قطعی اجتناب کرد.
روش دیگر رادیوتراپی کامل لگن است که گاهی به‌علت تابش پرتو به بافت‌های سالم مجاور مثل مثانه و مقعد و انتهای روده بزرگ، می‌تواند با عوارض آزاردهنده همراه باشد.اصلی‌ترین روش درمانی بیماری سرطان پروستات، جراحی رادیکال پروستاتکتومی است.
در این روش، غده پروستات به‌صورت کامل و یکجا به همراه غدد لنفاوی لگنی خارج می‌شود و مجرای ادرار به مثانه متصل می‌شود. می‌توان این جراحی را از نظر تکنیکی، یکی از سخت‌ترین اعمال اورولوژی نامید ولی خوشبختانه به دستان اورولوژیست‌های پرتوان و باتجربه با بهترین نتایج همراه بوده است.
