رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با بیان اینکه عملکرد تولیدکنندگان نشان می دهد الگوی کشت با جدیت اجرا نشده است،گفت:باید فرهنگ سازی های لازم در این حوزه انجام شود.
سید رضا نورانی با اشاره به ممنوعیت صادرات۱۷ قلم کالای کشاورزی ایران به عراق، اظهارداشت: این محصولات بیشتر در خوزستان، یزد و هرمزگان تولید می شوند و اگر قرار بود صادرت آنها ممنوع شود باید عراق چهارماه قبل به تولیدکنندگان اطلاع می داد تا آنها برای تولید برنامه ریزی نمی کردند.
وی تصریح کرد: برای صادرات باید جهانی فکر کرد و نباید به یک کشور متکی باشیم چراکه وقتی مسائل این چنینی پیش می آید دچار گرفتاری و چالش می شویم. باید بازارهای دیگری را مدنظر داشته باشیم که در چنین مواقعی تولیدکننده و صادرکننده با مشکل مواجه نشوند.
نورانی با بیان اینکه کشورهایی مانند روسیه و کشورهای اوراسیا نیز خواهان این محصولات هستند، افزود: برای صادرات به کشورهای اوراسیا و روسیه محصولات باید دارای گواهی های سلامت محور ( گلوبال گپ )باشند که تایید کند میزان سموم و کودهای شیمیایی محصولات و فلزات سنگین در محصولات بیش از استاندارد بین المللی نیست.
وی با اشاره به اینکه هزینه دریافت این گواهینامه برای تولیدکنندگان بسیار بالا و زمان بر است، افزود:وزارت جهاد کشاورزی برای اخذ این گواهی نامه ها باید کمک های مالی و راهنمایی های لازم را به تولید کنندگان ارائه دهد.
نورانی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تدوین برنامه الگوی کشت و ارائه آن به کشاورزان، افزود: اصلاح الگوی کشت و تدوین الگوی کشت از برنامه های اصلی وزارت جهاد بوده و تا به امروز چقدر موفق بوده متاسفانه از عملکرد تولیدکنندگان اینگونه برداشت میشود که طرح تا به امروز جدی انجام نشده است.
این فعال بخش خصوصی تصریح کرد: افزایش و یا کمبود برخی محصولات در سال جاری نشاندهنده آن است که طرح الگوی کشت انجام نشده است ؛ پیشنهاد می کنم وزارت جهاد کشاورزی آندسته از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی که از طرح الگوی کشت حمایت میکنند را از مشوق های خرید تضمینی و یا از وامهای ارزان قیمت و ……. بهره مند کند.
وی با اشاره به اینکه وزارت جهاد در بحث الگوی کشت برنامه هایی دارد، گفت: اینکه این برنامه ها به کشاورزان در استانهای مختلف ارائه شده یا نه؟ اطلاعی ندارم و معتقدم که باید اطلاع رسانی و فرهنگ سازی لازم انجام شود تا کشاورزان به اجرای برنامه کشت ترغیب شوند و اینگونه نباشد که برنامه ابلاغ شود اما کشاورزان آن را اجرا نکنند.